Wiatr od sąsiada

Burmistrz Lubienia nie ma pojęcia, jak sfałszowano załącznik z jego pieczątką i podpisem.

Jak to Inspektor D,Deicki wraz ze swoim Teściem kręcili interesy ,a może wiatraki ? Czyli powrót do przeszłości cześć l

https://pomorska.pl/wiatr-od-sasiada/ar/6856629

Dzięki temu dokumentowi właśnie kilka wpływowych osób mogło sobie zaoszczędzić sporo wydatków.
Pewnego dnia Jarosław Miłkowski, rolnik z Rzeżewa pod Lubieniem Kujawskim, dowiedział się, że tuż za jego domem mają stanąć… cztery ponadtrzydziestometrowe wiatraki. Zaskarżył decyzję burmistrza, a Samorządowe Kolegium Odwoławcze we Włocławku uchyliło ją w całości. Radość trwała jednak krótko. Rolnik prędko przekonał się, że zadarł z bardzo wpływowymi ludźmi.

Wiatr od sąsiada

Spółkę „Energia” założyło pięciu wspólników z Lubienia i sąsiedniej gminy Chodecz. Jednym z nich był Piotr Seklecki, od kilku kadencji radny miasta i gminy, były szef kolegium ds. wykroczeń. A do minionej wiosny także przewodniczący rady nadzorczej miejscowego banku. Seklecki uchodzi w Lubieniu za szarą eminencję i prawą rękę burmistrza Pawła Wiktorskiego. Do spółki wszedł też jego zięć, Dariusz Deicki, który w Urzędzie Miasta i Gminy zajmuje się inwestycjami.
Na ziemi kupionej przez Sekleckiego w Rzeżewie miały stanąć cztery elektrownie wiatrowe. Trójka rolników, których grunty sąsiadowały z działką, dowiedziała się o wszystkim już po fakcie. Najbardziej zdenerwował się Miłkowski, którego zabudowania leżą zaledwie sto metrów od działki Sekleckiego.
– Jarek mieszka w bardzo trudnych warunkach. Teraz urodziło mu się drugie dziecko. Długo zbierał pieniądze na budowę nowego domu. Niedawno burmistrz wydał mu decyzję o warunkach zabudowy – mówi sołtys Daniel Kopczyński. Sęk w tym, że nowy dom ma stanąć zaledwie 20 metrów od jednego z wiatraków. Zaskarżając decyzję burmistrza Miłkowski podkreślił, że złamano prawo, bo on i jego sąsiedzi nie zostali wcześniej zawiadomieni o inwestycji i nie mogli uczestniczyć w postępowaniu. Kolegium odwoławcze w całości uchyliło decyzję.

Teodolitem w rolnika

Miłkowski zaniósł swoje odwołanie do ratusza 11 maja. Nie krył, że nigdy się nie zgodzi na wiatrak przy swoim nowym domu. Cztery dni później na działce Sekleckiego pojawił się jakiś człowiek z teodolitem. Miłkowski rozpoznał Grzegorza Szczęsnego, geodetę z Chodcza i wspólnika Sekleckiego. Nazajutrz, gdy wyjeżdżał z żoną na zakupy, geodeta zatrzymał go i zaczął wciskać jakieś papiery do podpisu. Tłumaczył, że to formalność, chodzi o tzw. odnawianie granic. Miłkowski bardzo się spieszył i do dziś pluje sobie w brodę, że nie przeczytał dokumentów. Potem geodeta wpadł jak burza do jego sąsiadów.
Zbigniew Prokopiak dobrze pamięta, że mówił tylko o odnawianiu granic. Zbigniew Bontal wyjechał gdzieś na cały dzień, w domu była tylko jego matka. – Tłumaczyłam mu, że nie mam okularów, ale on bardzo się spieszył i kazał podpisać – mówi kobieta.
Nie było jednak żadnego odnawiania gruntów. Na zlecenie Sekleckiego jego wspólnik dokonał podziału nieruchomości na dwie działki. Geodeci, którym pokazywałem plany, nie kryją zdumienia. Już od początku grunt radnego przypominał kiszkę: długą na 430 metrów i 55 szeroką. Teraz wykrojono z nich nową, jeszcze węższą działkę o wymiarach 430 na 15 metrów! Na pewnym odcinku zwężono tę szerokość do 4 metrów. Musiano, bo gdyby granica szła prosto, na „nowej” działce znalazłby się jeden z czterech wiatraków. To właśnie naprzeciwko niego ma stanąć nowy dom Miłkowskiego.

Bajki geodety

Radny natychmiast podarował nową działkę swojej córce i zarazem żonie wspólnika, Dariusza Deickiego. W ten sposób grunty, na których mają stanąć wiatraki zostały całkowicie oddzielone od gospodarstwa Miłkowskiego, a bezpośrednim ich sąsiadem została pani Deicka. Ratusz błyskawicznie orzekł, że Miłkowski stracił prawa strony i od połowy maja przestał wysyłać do Miłkowskiego dokumenty związane z inwestycją.
Operację pacyfikowania Miłkowskiego przeprowadzono w kilka dni. W tym pośpiechu geodeta sfałszował nieco fakty. W przesłanym do starostwa operacie stwierdza m.in., że zgodnie z nakazami prawa Miłkowski, Bontal i Prokopiak, których pola sąsiadują z nową działką, zostali na siedem dni przed rozpoczęciem podziału gruntu zawiadomieni o tym postępowaniu. Cała trójka twierdzi kategorycznie, że to wierutne kłamstwo. Rzekome zawiadomienia – z datą wsteczną – podsunięto im do podpisu wraz z protokółami rozgraniczenia działek. Ale to jeszcze nic.
Na wielu dokumentach operatu figurują podpisy Zbigniewa Bontala. W rzeczywistości wszystkie dokumenty podpisywała jego matka. Ale to syn, a nie ona, jest właścicielem gruntów.

Zagroda na papierze

Już 7 lipca burmistrz wydał Sekleckiemu nową decyzję o warunkach zabudowy dotyczącą elektrowni wiatrowych. Jej kopie przesłano do sąsiadów: Bontala i Prokopiaka. Ten ostatni długo czytał dokument i przecierał oczy. W załączniku do decyzji stwierdzono, że na sąsiadującej z nieruchomością Sekleckiego działce nr 60 „jest zlokalizowana zabudowa zagrodowa” i tym samym spełnione zostały warunki określone w art. 60 ust. 1 ustawy o planowaniu przestrzennym. Sęk w tym, że właścicielem owej działki nr 60 jest właśnie Prokupiak i kto jak kto, ale chyba on wie najlepiej, że na tym polu nie ma nawet śladu zabudowy.
Prokopiak pobiegł z miejsca do burmistrza i zażądał sprostowania fałszywego dokumentu. Do dziś urząd milczy.
Rzeżewo nie ma bowiem aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego. Nie wdając się w zawiłe szczegóły powiedzmy tylko, że wspomniany artykuł 60 ust. 1 wymaga w takiej sytuacji, by co najmniej jedna działka sąsiadująca z terenem inwestora była zabudowana. Jeśli nie, musi on zlecić sporządzenie planu zagospodarowania. A to kosztowałoby go wiele czasu i pieniędzy.
Wiemy, że sprawą zainteresowała się już prokuratura. Na jej polecenie policja prowadzi teraz postępowanie wyjaśniające.

Ryby słuchu nie mają

Urzędnicy włocławskiego starostwa już w kwietniu orzekli, że elektrownie wiatrowe mogą szkodliwie oddziaływać na środowisko i konieczne jest opracowanie tzw. raportu, dotyczącego m.in. uciążliwości związanej z hałasem. Po jego sporządzeniu określili obowiązki, jakie musi spełnić inwestor. Na tej podstawie burmistrz Lubienia wydał 4 sierpnia tzw. decyzję środowiskową. Miłkowski z miejsca ją zaskarżył.
Inwestycja koliduje bowiem z budową jego nowego domu. Z kolei przy określaniu norm dotyczących hałasu orzeczono, że w pobliżu wiatraków nie ma żadnej zabudowy gospodarczej typu chlewnia, także stawów. Zapomniano jednak o stawie rybnym i chlewni na 300 tuczników w gospodarstwie Miłkowskiego. Leżą w strefie ochronnej ustalonej przez starostwo na 170 metrów. Najważniejsze jednak, że w toczącym się postępowaniu odmówiono rolnikowi prawa strony. Dlaczego? – Zgodnie z prawem, pan Miłkowski nie sąsiaduje bowiem bezpośrednio z działką inwestora – twierdzi burmistrz Paweł Wiktorski.
Naczelnik wydziału środowiska w starostwie Wojciech Dzik nie ma w tej sprawie żadnych wątpliwości. – Zgodnie z prawem budowlanym stroną jest każdy właściciel nieruchomości znajdującej się w tzw. strefie oddziaływania budowanego obiektu. Nawet jeśli nie jest bezpośrednim sąsiadem – mówi.

Dylemat burmistrza

Pytam burmistrza Wiktorskiego o sfałszowany załącznik do wydanej przez niego decyzji o warunkach zabudowy dla spółki „Energia”. – Ja nie wiem o tym, co w szczegółach pan mówi. To prowadzi mój pracownik – oświadcza. – Pan widział oryginał czy kopię? Bo wie pan z kopią można różne rzeczy robić. Ja oglądałem oryginał i widziałem co innego.
Czy można więc sądzić, że sąsiadujący z Miłkowskim rolnicy w zmowie, albo każdy z osobna, perfidnie sfałszowali te kopie? – Nie wiem. Nie potrafię tego wytłumaczyć – mówi burmistrz.
Czy nazwiska współwłaścicieli spółki, radnego Sekleckiego i jego zięcia – gminnego inspektora ds. inwestycji nie narażają Urzędu Miasta i Gminy na zarzut braku obiektywizmu? – Nie. Mogę pana zapewnić, że nie miało to żadnego wpływu na nasze decyzje. To on ma nie oddychać, bo jest radnym? Co do pana Deickiego to jestem w dylemacie, bo to mój pracownik. Wyłączyłem go oczywiście od tej sprawy.
I Paweł Wiktorski kończy: – Tyle mogę panu powiedzieć